[15-1-2014]

Op de tweede dag in Boquete gaan we met Plinio wandelen in het park van de Barú Vulkaan, de enige vulkaan in Panama en met 3.475 m het hoogste punt van Panama. We zouden eigenlijk naar Punto Cerro rijden en van daaraf via El Sendero de los Quetzales naar Boquete lopen, maar dat is een te lange wandeling met teveel klimmen en dalen om ook nog genoeg te kunnen zien. Plinio heeft de tocht veranderd in een mooie vogelkijktocht waarbij we een deel van het pad doen en aan de Boquete kant beginnen.

[15-1-2014]

Foto: niet op naam gebrachte vogel die ondersteboven aan de tak hangt.

Het begin van de wandeling gaat over een verharde stenige weg, later lopen we de trail. Op zompige stukken liggen plakken boomstam met gaas erover waar je overheen kunt lopen. We zien weer veel vogels waaronder een bijzondere trogon, de orange-bellied trogon. Bij één vogeltje moet ik van Plinio naar z'n pootjes kijken. Dat is wel een heel moeilijke opdracht. Ik vind mezelf al heel knap als ik in de dichte vegetatie een donkergrijs vinkje kan vinden, pootjes kijken is voor gevorderden. Als het toch lukt, snap ik meteen waarom Plinio dit zei. Het donkergrijze vogeltje, yellow-thighed finch (geeldijstruikgors) heeft knalgele dijbenen en ziet er met zijn gele feestbroek geweldig uit.

[15-1-2014]

Foto: een vrouwtje quetzal; het mannetje is veel kleuriger, maar als je een vrouwtje ziet mag je ook niet klagen.

En wat is de meest bijzondere en beroemdste vogel van Midden-Amerika? De vogel met de mooie indianennaam quetzal. En welke vogel zien we echt heel goed (Rik heeft er zelfs een foto van): de quetzal. Hoera voor Plinio (want die vindt hem natuurlijk).

[15-1-2014]

Foto: ijle begonia die hier van nature voorkomt.

Ook aan planten zien we veel, waaronder begonia's die hier thuishoren. Er staan geweldig hoge eiken, we zien de ceder – niet de ceder die wij kennen, maar een boom uit het geslacht Cedrela van de Meliaceae (mahoniefamilie) –, de giant guave tree en de Ash tree (es).
Plinio heeft een mooie lunch voor ons bij zich en tijdens de lunch in het bos, nemen we nog even de vogels door die we tot nu toe gezien hebben, een indrukwekkende lijst. Ook met het weer hebben we ontstellend veel geluk. Twee dagen helemaal geen regen, terwijl het volgens Plinio normaal zelden langer dan 2 – 2,5 uur achter elkaar droog is.