[13-3-2014]

We rijden naar Chichicastenango waar op zondag en donderdag een grote markt is. Maya's uit de hele regio komen dan naar Chichi om er hun waren te verkopen en/of spullen te kopen. Vrijwel alle vrouwen en een enkele man lopen in hun traditionele kleding wat de drukke markt tot een kleurrijk spektakel maakt.

[13-3-2014]

Omdat alle toeristen de markt willen zien, zijn er nu ook kraampjes die louter toeristenrommel verkopen, maar het overgrote deel van de markt is toch voor en door de lokale bevolking. Alles kan je er kopen. We zien kramen vol borduurgaren en strengen wol in prachtige kleuren voor het maken van de geborduurde stoffen en ook kraampjes met patronen van de borduurmotieven.

[13-3-2014]

Ook leuk is de standwerker die allemaal bakken met poeder heeft en zakjes vult met een lepeltje uit elke pot. Wat hij vertelt kunnen we niet achterhalen want de voertaal op de markt is quecha – of een andere Maya taal – en geen Spaans. Als je hier bent, geloof je wel dat Guatemala een hoog percentage inheemse bevolking heeft.

[13-3-2014]

In de Calvario kerk aan de andere kant van het plein staat weer een enorme paso met heiligenbeelden. Daar heb je heel wat dragers voor nodig. Ook hier zijn de kerken getooid met paarse doeken vanwege de vastentijd.

[13-3-2014]

Op een deel van het pleintje is geen markt. Je kan wel eten en in de Maya stad waar alle vrouwen traditioneel gekleed zijn, staan twee pizzatenten met aanbiedingen van pizzapunten. Terwijl je over de markt loopt, word je voortdurend aangeklampt door mensen die je messen, riemen, doeken, kettingen, gewichten, maskers en ga zo maar door willen verkopen.

[13-3-2014]

De trappen van de Iglesia de Santo Tomás liggen vol bloemen voor de verkoop. Er wordt ook volop wierook verbrand. Mensen nemen kleine stukjes van het brandende spul mee in een blikje.

[13-3-2014]

Op de markt kopen we opschrijfboekjes in een geweven kaft met een sluiting, leren hoekjes en een pennetje. Ik zeg dat ik er drie wil hebben, maar dan wel met korting. Helaas heeft de mevrouw er maar twee. Maar als ik er drie wil moet ik een momentje wachten, ze is zo terug. Na tien minuten komt ze aangesneld met nog twee opschrijfboekjes. We maken de prijs af en zoeken de drie mooiste uit. Rik kan niet gepast betalen en nu moet ze op pad voor wisselgeld. Nu is ze sneller terug. Ze staat ontzettend te hannesen en wisselt een paar keer het stapeltje dat ze ons terug wil geven, maar dan geeft ze ons teveel terug. We pakken het correcte wisselgeld en geven de rest terug. Ze is helemaal verrukt en bedankt ons een paar keer. Ik zeg dat we wel korting willen, maar wel eerlijk zijn. Dat is ze roerend met ons eens en we krijgen voor de zoveelste keer Gods zegen mee.