[7-4-2014]

Vanuit La Fortuna maken we een uitstapje naar de vulkaan, opnieuw met mooi, helder weer. De Arenal vulkaan is een jonge (7.000 jaar oude) en zeer actieve vulkaan. Het is een stratovulkaan, een hoge kegelvormige vulkaan met steile hellingen. Het gevaarlijke van de vulkaan zijn niet de vloeibare lavastromen, maar de gigantische brokken vast gesteente die over grote afstanden uitgespuwd worden en onder achterlating van enorme kraters hun verwoestende werk doen. Nog erger zijn de asregens (denk aan IJsland) die de omgeving onder een metersdikke laag as kunnen bedekken. Nadat de vulkaan al honderden jaren slapend was geweest, was er in 1968 een zware eruptie. Drie dorpen ten oosten van de vulkaan werden volledig verwoest, 87 mensen vonden de dood. Vee werd gedood en de oogsten werden verwoest. El Borio/ La Fortuna dat aan de westkant lag, bleef ongedeerd. Op zijn hoogtepunt slingerde de vulkaan rotsblokken van enkele tonnen met een snelheid van 600 meter per seconde meer dan een km ver. 15 km² werd bedekt onder een dikke laag rotsen, lava en as. Sinds die uitbarsting is de vulkaan actief gebleven en zijn er diverse uitbarstingen geweest. Nu blaast de vulkaan niet echt gevaarlijk uitziende zwavelgassen uit de grote nog actieve krater.
Natuurlijk beklimmen we niet de steile en gevaarlijke vulkaan. Over de inmiddels volledig begroeide heuvel van rotsen en asbodem die bij de eruptie in 1968 hier ontstaan is, lopen we omhoog naar het uitzichtpunt. Vanaf daar heb je een ongelofelijk mooi uitzicht op de vulkaan, het Arenal meer en de centrale bergrug (waterscheiding). We staan weer aan de Caribische kant van de waterscheiding. Er groeit nu weer overal bos en planten en vooral de orchideeën vinden de vulkanische bodem heerlijk.

[7-4-2014]

De natuur trekt zich weinig aan van de vulkaan. We horen en zien brulapen met een schattig jong en prachtige vogels.

[7-4-2014]

Foto: white-throated magpie jay.

Er zijn bij de vulkaan ook prachtige vogels zoals een wilde kalkoen (wild turkey), de bruine gaai (brown jay), de mooie oropendola, de Baltimore oriole en een prachtige ekstergaai (white-throated magpie jay) met twee zwarte pluimpjes op zijn hoofd.

[7-4-2014]

Heel bijzonder is de groep bladsnijdermieren die we zien. Zijn alle kolonies altijd zeer geordend, hier is iets bijzonders aan de hand. De verwarde groep loopt op een grote wanordelijke hoop dode blaadjes tegen elkaar in en niemand schijnt te weten wat er moet gebeuren. Kennelijk is er een manager aangesteld om de zaak te leiden.