[28-1-2014]

We meren aan bij de lodge en stappen uit - schoenen uit! - in zee.

[28-1-2014]

Foto: onze kamer met ramen van gaas en uitzicht op de oceaan.

Met de wandelschoenen weer aan klimmen we een flink stuk omhoog naar onze lodge die prachtig uitkijkt over de oceaan. Onderweg naar boven zien we nog een klein, bruin slangetje.  De lodge, de Punta Marenco Lodge, ligt vlakbij Corcovado park en dat is onze bestemming.

[28-1-2014]

Foto: twee heremietkreeftjes (slakken volgens de 'gids').

Op ons programma staat naast een dag Corcovado en een halve dag Isla del Caño, nog een halve dag Nature Hike. Na de lunch gaan we informeren naar het programma en krijgen dan te horen dat de gids die in het Spaans Alistar en in het Engels Everest heet vanavond met ons komt overleggen over het programma. We vertellen dat we een programma hebben voor een volle dagtour morgen naar Corcovado, en halve dag Isla del Caño en een halve dag hike. Wanneer zijn de twee halve dagen? We kunnen dan beter vanmiddag de hike doen. Klinkt leuk, maar de gids komt pas vanavond.
De eigenaar legt ons uit dat de hike niet met de gids is, maar met iemand van het hotel. Even later spreken we toch de gids en die vertelt dat de hike een aardigheidje van het hotel is en gratis. Samen met de jongen die in het hotel bedient en een druk Costa Ricaans gezin met twee kleine kinderen, lopen we in een kleine anderhalf uur via het bos en het strand naar de Rio Claro en weer terug. De jongen van het restaurant is een erg sympathieke en ijverige knul en student informatica met een bijbaan, maar op biologisch gebied verkoopt hij klinkklare nonsens. Zo vertelt hij dat de toekan die we zien uit Afrika is over komen vliegen en zijn de heremietkreeftjes slakken geworden omdat ze in een slakkenhuis-achtige schelp zitten.

[28-1-2014]

Foto: de krab bij de lodge.

Aardige wandeling waarbij we de geelvleugelara (scarlet macaw), toekans en bruine pelikanen zien, maar dit lijkt in de verste verte niet op de beloofde half day nature walk in een natuurpark.
Bij het eten komt Everest, de echte gids, even langs. Van overleg is geen sprake. We krijgen te horen wanneer we vertrekken en wat we mee moeten nemen en dat is het. Het eten is overigens prima. Teruglopend naar ons mooie hutje – weer van gaas – zien we nog een prachtige gekleurde krab en een leuk groen knipperend vuurvliegje. Laat wordt het niet, want er is hier alleen tussen 17.30 en 22.00 uur stroom.