[25-1-2014]

Foto: door passanten vertroetelde neusbeertjes.

Vanmiddag gaan we vanuit Sarapiquí naar San José. Onderweg naar en in San José wachten ons louter aangename verrassingen. Christian, de chauffeur die ons op komt halen, doet de groeten van Rigo. Rigo heeft hem verteld dat wij het leuk vinden om vogels te kijken. Hij heeft daarom besloten om niet via de standaardroute te rijden, maar binnendoor te gaan. We komen dan langs twee watervallen en een vogelkijkpunt, 'casita de aves', waar we andere soorten kunnen zien, omdat het hoog ligt. We zijn meteen in voor zijn plan.
De route is erg mooi. Om in San José te komen, moeten we de centrale bergrug weer oversteken. We komen door de meest vruchtbare, groene vallei van Costa Rica waar ze alles verbouwen wat je kan bedenken: rijst, aardappels, papaya, ananas, banaan, cassave, aardbeien, suikerriet, koffie en allerlei groenten. De beste koffie wordt gekweekt boven de 1.200 meter en op niet te nat terrein. Aan de Caribische kant van de Cordillera stijgt de lucht tegen de bergen op en regent het veel. Op sommige plekken 7.000 mm per jaar. Nog een meter meer dan in Tortuguero. Het enige wat Costa Rica niet zelf verbouwt is graan. Voor de rest voorziet het land volledig in eigen behoefte en exporteert grootschalig. Olie of andere fossiele brandstoffen heeft Costa Rica nauwelijks. Energie komt voor 100% van duurzame bronnen: 80% van waterkrachtcentrales, 10% van geothermale bronnen en 10% van windenergie. Zonne-energie is er maar mondjesmaat, omdat de zon hier maar 12 uur per dag schijnt.

[25-1-2014]

Foto: waarschijnlijk de green-crowned brilliant (groenkruinbriljantkolibrie).

Het vogelpunt is geweldig. Bij een restaurant bovenaan een helling is een uitzichtplatform. In de aanloop naar het platform hangen flesjes met voedsel voor de kolibries en die komen daar met tientallen op af. Ze vliegen met flink veel tegelijk af en aan en je kan ze van heel dichtbij zien. Nu kan je zien dat die hele snelle kolibries helemaal niet hetzelfde zijn en dat die vier bladzijden kolibries in het vogelboek echt bestaan. We hebben veel geluk, want als wij aankomen, staat er al een groep Amerikaanse vogelaars met gidsen en statief. Altijd prettig zoveel kennis bij de hand en vogelaars delen altijd graag wat ze zien. Lager in het dal zijn voederplanken gemaakt met fruit en ook daar komen flink wat vogels op af. De hoofdprijs is voor de emerald toucanet, een kleine toekan met waarlijk prachtige kleuren. In plaats van de geplande 2 uur, zijn we 3,5 uur onderweg.

Aankomst San José

In het hotel in San José informeren we naar de was. We moeten nodig iets doen met de stinkende kleren uit Tortuguero. Het hotel kan pas maandag iets voor ons doen, maar nu komt verrassing 2. Ze hebben een wasmachine en droger voor gasten. Zo krijgen we voor het luttele bedrag van 2 dollar alle vieze kleren in een mum van tijd weer schoon en droog. Maar we doen meer in San José dan de was. We gaan snel nog even de straat op om kort de sfeer van het drukke San José te proeven. Vanwege het late tijdstip doen we niet heel veel meer in de stad. Morgen hebben we een hele zondag om San José te verkennen.