[29-1-2014]

Voor vertrek van de excursie zien we in de boom bij het restaurant al de prachtige chestnut-mandibled toucan (Swainsons toekan).

[29-1-2014]

Samen met Alistar/Everest gaan we vandaag naar het Corcovado park. Van te voren hadden we onze twijfels, want Everest lijkt een 'don't worry, be happy' – gids. Bovendien gaat een luidruchtig, op zwemmen gericht gezin uit Costa Rica met twee kinderen mee en dat is niet de beste conditie om veel te zien. Maar de groep wordt gesplitst en Everest valt reuze mee en ziet veel.
Na een boottochtje komen we bij het park aan. We maken een mooie wandeling en blijven vlakbij het strand. We zien een prachtige jonge tijgerroerdomp die een krabbetje verschalkt en later nog een moeilijk zichtbare luiaard die heel hoog in de boom zit. De voor ons vertrouwde scholekster is hier alleen in de zomer. We komen ook de agouti tegen die goed zichtbaar is voordat hij de bosjes in rent.
Dicht aan de kust staan amandelbomen. Nooit geweten dat amandelbomen zo dicht aan de kust groeien. Wie dat wel weten zijn de geelvleugelara’s die er op af komen om de amandelen uit de schil te pellen. Bij een plukje amandelbomen – we ontdekken later dat het hier de zee-amandel (Terminalia catappa) betreft – zien we zeker acht prachtige grote ara's druk bezig. We kunnen heel goed zien hoe ze met hun poot en snavel de schillen van de amandelen pellen om het binnenste zaad – de amandel – op te peuzelen. Geweldig gezicht.

[29-1-2014]

Terwijl we naar de etende ara's kijken, vliegt een grote groep bruine pelikanen laag over het water. Op dat moment heb je het gevoel een overdosis natuur te krijgen.

[29-1-2014]

Foto: een grote verzameling heremietkreeftjes bij de lunchplek.

We zien ook weer de leuke heremietkreeftjes die allemaal een eigen schelpje uitkiezen. Vooral op de lunchplek zitten ze massaal.

[29-1-2014]

Na de lunch lopen we nog naar de waterval waar de liefhebbers – wij niet – kunnen zwemmen. Bij de waterval zien we nog een slingeraap met twee jonkies in de bomen.

[29-1-2014]

Met de boot keren we weer terug naar de lodge waar inmiddels een groep van 34 Deense scholieren (18 – 20 jaar) is gearriveerd. Vanwege de immense drukte in het restaurant hebben we geen eigen tafeltje meer. We delen de tafel met twee aardige Zweedse dames die morgen weer vertrekken.
Nog een korte opmerking over het weer. Het is heel, heel, heel heet – de Pacifische kant is gemiddeld nog drie graden warmer dan de Caribische kant en die was al te heet en vochtig. Is dat fijn? Geenszins, maar ja, ze hebben alle mooie gebieden nu eenmaal voorzien van dit soort klimaten en dat wisten we van tevoren. Nu klagen is dan wel een beetje kinderachtig.