[31-3-2014]

Na anderhalf uur varen zijn we bij Lamanai, dat wel zo'n 3.000 jaar bewoond is geweest en pas verlaten is na de invasie van de Spanjaarden. Toen de Spanjaarden kwamen, was nog maar een klein deel van de stad in gebruik, de rest van de stad was al door het oerwoud verzwolgen. We zien verschillende tempels, waarvan de hoogste 33 meter is. Niet zo gek hoog dus, maar de treden gaan zo steil omhoog dat het fijn is dat er een touw hangt om je aan vast te houden.

[31-3-2014]

Vanaf boven zie je alleen eindeloos ver oerwoud en aan één kant de rivier. Na de hoge tempel bezoeken we nog de koninklijke residentie en de jaguartempel met aan de zijkant – als je dat wilt zien – de kop van een jaguar.

[31-3-2014]

De brulapen zijn hier kennelijk gewend aan bezoek. Recht boven het pad hangen er een stuk of vier, vijf te slapen. Met hun buik liggen ze op een dikke tak, terwijl hun armen en benen langs de tak bungelen.

[31-3-2014]

We varen weer terug en stoppen onderweg voor een mennonieten boot. Er wonen in Belize aardig wat mennonieten die meteen te herkennen zijn aan hun kleding. Het zijn de beste landbouwers die het land heeft en ze zijn verantwoordelijk voor 85% van de melk- en zuivelproductie en de kippenfarms. We passeren ook een mennonietendorp met de grootste groep van 4.000 mennonieten in Belize.

[31-3-2014]

Om drie uur zijn we terug bij de steiger en stappen we in de auto bij Henry voor de lange rit naar Mexico. We rijden via Corozal, waar we onze bagage weer oppikken, naar Santa Elena, de grensplaats. Daar laten we de paspoorten zien, krijgen een uitstempel en moeten vooral veel betalen om Belize uit te mogen. Via de brug over de Río Hondo, de grensrivier tussen Belize en Mexico komen we bij de grens van Mexico. We krijgen weer een papier in te vullen en moeten daarmee naar een volgend gebouw. Daar scheuren ze een deel van het formulier af, dat gaat in het paspoort en daarna krijgen we de instempel. Er wordt nog wel van ons allebei een foto gemaakt. Daarna moeten we nog voor de bagagecheck die werkelijk niets voorstelt. Het blijft verbazen dat in een regio zo berucht vanwege de drugssmokkel, de bagagecontrole zo weinig voorstelt. Ze kijken niet eens naar de rugzakken. We moeten wel heel eerlijke gezichten hebben.
In Mexico rijden we door tot Laguna Bacalar waar ons hotel aan een prachtige, blauwe lagune ligt.