[25-3-2014]

Foto: Butterfly waterval.

De rest van de tijd wandelen we zelf. Dat is hier goed te doen, omdat de paden gemarkeerd zijn en je een kaartje met de paden en een radio voor noodgevallen meekrijgt. We vragen bij de receptie of de wandeling die we bedacht hebben te doen is. Volgens de receptie is ons plan te lang, omdat je rekening moet houden met de hitte en het klimmen en dalen. Maar we kunnen op verschillende punten stoppen en via de radio vervoer terug regelen. We beginnen gewoon en zien wel hoever we komen. Ik vraag of het mogelijk is de koningsgier (king vulture) te zien en de gids raadt ons een punt aan waar we tussen 2 en 2.30 uur moeten zijn. Verder moeten we ook uitkijken naar de red-breasted falcon die endemisch is en daar ook zit. De gids doet het geluid nog speciaal voor. We krijgen de radio mee en gaan om negen uur op pad. We lopen eerst naar de hoge, vriendelijke Butterfly waterval. Bij de waterval is een fijn poeltje waar je best in zou kunnen zwemmen. Maar er is hier helemaal niemand, behalve wij.

[25-3-2014]

Vanaf de waterval gaan we naar Bull’s point, een uitzichtpunt. We zijn nog maar net op weg als we onze gids Rick tegenkomen die met een jong stel op weg is naar de waterval. Gids Rick ziet gelijk een gekraagde trogon (collared trogon) voor ons. Hij zit er prachtig bij. Zelf hebben we al eerder de groene gaai (green jay) gezien, die we vanmorgen vroeg ook gezien hebben.
Bij Bull’s point staat een grote, hoge, overdekte houten uitzichthut met picknicktafels en beneden zelfs toiletten en een kraan. Vanuit de hut kijk je uit over het veel lagere bos achter de steile rotswand. We zitten daar even en gaan dan op weg naar de plek van de koningsgieren. Het is heel erg warm om te lopen, omdat er volstrekt geen schaduw is en het meedogenloos warm is. We doen maar rustig aan. Als de weg stopt, zijn we op de plek waar we moeten zijn. We zien ook aan de andere kant van het dal de waterval waar de gids het over had, maar geen gieren. We lopen naar een ander punt en als ik dan met mijn verrekijker kijk, zie ik dat de hoop witte stenen uiteengevallen is in drie gieren die bij het water zitten te drinken. Aan de andere kant van de waterval zitten er twee te zonnen met hun enorme vleugels wijd uitgespreid. De koningsgieren broeden in dit gebied. Een helikopter die tot recht boven de waterval vliegt, zorgt ervoor dat alle gieren het luchtruim kiezen en niet meer terugkomen.

De weg terug is lang en heet en we zijn blij als we om kwart over drie weer terug zijn. Het kopje thee hebben we hard nodig.