Foto: Bran kasteel.

[22-6-2012]

In Brasov vinden we de Ambient Residence waar we logeren vrij snel, maar in plaats van een hotel komen we uit bij een flatgebouw. We blijken in een soort dependance van het hotel te zitten in een appartementengebouw. De sleutel en het ontbijt moeten we bij het hotel 200 meter verderop halen. Het is een leuk gebouw met een keukentje waar je gratis koffie en thee kunt zetten, maar wel met snoeihete kamers.

[23-6-2012]

Bran kasteel

Vanuit Brasov bezoeken we het Bran kasteel. Het Bran kasteel trekt massa’s toeristen, uitsluitend vanwege de legende van Graaf Dracula. Omgeven door mysteries en legendes staat hoog op een 200 meter hoge heuvel het Bran kasteel dat zijn roem dankt aan zijn torens en torentjes, maar ook aan de door Bram Stoker gecreëerde Dracula legende. Alhoewel Stoker Transsylvanië nooit bezocht heeft, vertrouwde de Ierse schrijver op onderzoek en zijn fantasie en creëerde zo de hardnekkige mythe dat Vlad Tepes (de Vlad Tepes uit Sighisoara), heerser van Walachije, hier eens gewoond had. Het kasteel, gebouwd in 1212 op de vroegere plek van een vesting van de Teutoonse Ridders, wordt voor het eerst genoemd in 1377. Tussen 1920 en 1957 was Bran een koninklijke residentie; een geschenk van de bevolking van Brasov aan koningin Marie van Roemenië. Het kasteel is nu een museum met meubels verzameld door koningin Marie. Via smalle trappetjes en ondergrondse gangen kom je door zo’n 60 kamers met meubels, wapens en wapenuitrustingen uit de 14e tot de 19e eeuw.

En dan nu de held van Walachije, die door Bram Stoker in Transsylvanië is gesitueerd: Vlad III, bijgenaamd Vlad de Spietser (Vlad Tepes). Vlad III werd in 1431 geboren in Sighișoara als derde zoon van Vlad II van Walachije, een ridder van de Orde van de Draak, een Hongaarse orde die vocht tegen de Turken. Het symbool van deze orde was een draak, het symbool van de duivel. De vader van Vlad was ‘dracul’ en Vlad zelf ‘dracula’, wat ‘zoon van dracul’ betekent ofwel de zoon van de draak. In 1444 werd Vlad gevangen genomen door de Turkse sultan. Dit vond Vlad een dermate grote vernedering dat hij een immense hekel zou krijgen aan de Turken. Vlad was vorst van Walachije in 1448, van 1456 tot 1462 en in 1476. Tijdens zijn regeerperioden verzette hij zich sterk tegen de Turken en de uitbreiding van het Ottomaanse Rijk. Er zijn weinig historische details bekend van de slagen die Vlad geleverd heeft tegen de Turken. Legendevorming is er echter volop. Vlad was een uiterst bloeddorstig heerser. Hij was berucht voor het spietsen van mensen, een gewoonte waaraan hij zijn bijnaam ‘Țepeș’ (‘spietser’) te danken heeft. Hij vermoordde ook mensen door hen levend te villen, te koken, te onthoofden, de ogen uit te steken, te wurgen, op te hangen, te verbranden, te roosteren, in stukken te hakken, of levend te begraven. Velen van Vlads slachtoffers waren kooplieden en bojaren (leden van de feodale aristocratie) uit Walachije, maar hij doodde ook buitenlandse edelen en zelfs kinderen op gruwelijke wijze. Toen hij later in ballingschap verkeerde in Hongarije, spietste hij volgens sommigen kikkers en andere kleine dieren voor het plezier.

Voor de meeste Roemenen is Vlad Dracula ondanks zijn wreedheid een nationale held, die de Turken wist tegen te houden. In 1897 schreef Bram Stoker echter zijn roman Dracula, waarbij hij de bijnaam van Vlad gebruikte, Dracula. Bovendien speelde het verhaal in Transsylvanië, dat, hoewel niet Walachije, vanaf 1918 toch ook Roemeens was. Op de verhalen over de wreedheden van ‘de Spietser’ is het boek niet gebaseerd. De ware inspiratiebron van Stoker was een ouder vampierverhaal. Latere schrijvers en regisseurs legden het verband echter wel, en betrokken de geschiedenis van Vlad bij de vampierverhalen. De Dracula's in de films kregen zijn uiterlijk. Het uiteindelijke resultaat was dat de Roemenen, toen het IJzeren Gordijn viel, tot hun verbazing ontdekten dat hun nationale held door het westen als een vampier werd gezien.