[2-7-2012]

Odessa is een schitterende stad met een heel eigen en internationale sfeer. We zijn er twee volle dagen en je kan er je tijd goed kwijt. Odessa is officieel ons eerste hotel zonder ontbijt, maar bij het inchecken beloven ze ons dat we morgenochtend een ontbijt kunnen ophalen. M. heeft het ontbijt, dat we boven in het café op de derde etage op kunnen eten, al opgehaald. Het ontbijt bestaat uit een zakje met twee marsachtige repen, een pakje drinken en een bekertje yoghurt met een plastic lepeltje. Na het ontbijt gaan we de stad in. Onderweg proberen we diverse malen om onze Roemeense leu terug te wisselen naar Oekraïense grivna, maar niemand wil de Roemeens leu hebben. We proberen veel wisselkantoren en worden van de ene naar de andere bank doorgestuurd, maar ze weigeren allemaal categorisch om iets voor ons te doen.

[2-7-2012]

Via het prachtige operagebouw en het standbeeld van Poesjkin aan de boulevard langs de haven komen we bij de beroemde Potemkin trappen. De trappen werden beroemd door Sergei Eisensteins stomme film ‘Het Slagschip Potemkin’ uit 1925. Volgens het fictieve verhaal openden soldaten op 14 juni 1905 het vuur op mensen op de trappen. Het is niet bekend of de kozakken bovenaan de trappen inderdaad geschoten hebben. In Eisensteins film zijn de verschrikkelijke gebeurtenissen die in verschillende delen van de stad hebben plaatsgevonden, geconcentreerd op de trappen. Een van de bekendste scenes is die waarin een kinderwagen met baby erin van de trappen stuitert. Op de trappen zie je afschuwelijke voorbeelden van misbruik van dieren: prachtige, grote roofvogels die je op je arm mag houden, een leguaan, een krokodil, een aapje, de witte duiven en een pauw. Je zou toch wensen dat niemand aan dergelijke onzin meewerkt.