[22-7-2012]

Foto: Krasiczyn Kasteel.

Vandaag nemen we afscheid van Oekraïne. Hoe hebben we Oekraïne ervaren en wat is er vooral opgevallen? De wegen in Oekraïne zijn zeer matig tot slecht. Ook op doorgaande wegen is de weg opeens een stuk niet meer verhard of stuit je op diepe kuilen. Secundaire wegen proberen we eigenlijk niet, omdat ze veelal ontbreken en als ze er al zijn, ze doorgaans niet erg geschikt voor autoverkeer zijn. Het land doet grotendeels nog erg Russisch aan met in de steden het grote paradeplein met – meestal – Lenin en stoepen waaruit tegels ontbreken, scheef liggen of kapot zijn en waar altijd flink onkruid tussen de stenen groeit. Bewegwijzering ontbreekt vrijwel overal en op alle parkeerplaatsen ligt een overdaad aan rotzooi. Onderweg passeer je geregeld nog de krijgshaftige beelden van dappere soldaten of hardwerkende arbeiders uit de Sovjettijd.

Vandaag weer drie landen

Net als bij binnenkomst in Oekraïne doen we de grens op een zondag en ook nu doen we op één dag drie landen aan: Oekraïne uit, Polen in en uit en Slowakije in. Nu gaan alle grenzen erg soepel. Oekraïne uit en Polen in, doen we in drie kwartier, waarbij we een kwartier eerder in Polen aankomen dan we uit Oekraïne vertrokken zijn, omdat de klok weer een uur terug mag. De andere grens (Polen – Slowakije) stelt helemaal niets voor. Over de grens is het landschap gelijk anders. Allereerst zijn de wegen meteen weer een stuk beter en het verkeer is ordelijker. Verder komen we nu in de uitlopers van de Karpaten; het landschap wordt heuvelachtiger en is ontzettend groen. De huizen en tuinen zien er allemaal even verzorgd uit. De lintbebouwing met de grote stukken land zoals we die in centraal Oekraïne zagen is definitief verdwenen. De huisjes staan meer verspreid in het heuvelland. Onderweg zien we heel veel bloemen: hele velden vol geraniums, paarse korenbloemen, kattenstaart, spirea, verschillende soorten composieten en schermbloemen en ga zo maar door. Het weer is ook vandaag erg regenachtig en onderweg hebben we steeds buien en buitjes.

Krasiczyn Kasteel

In Krasiczyn (Polen) stoppen we voor het Krasiczyn Kasteel, een Renaissance gebouw in een vlakte aan de rechteroever van de San. Het kasteel heeft in de loop van de eeuwen aan verschillende adellijke Poolse families toebehoord en is door veel Poolse koningen bezocht. Het behoort nu, samen met de pittoreske tuin, toe aan het Industriële Ontwikkelings Agentschap. Ondanks talloze branden en oorlogen gedurende eeuwen, is het kasteelcomplex grotendeels onveranderd gebleven sinds de vroege 17e eeuw. Het is gebouwd in een vierkant met muren die alle delen van de globe voorstellen, en met vier ovale torens op de hoeken: Goddelijk (Boska), Pauselijk (Papieska), Koninklijk (Krolewska) en Adellijk (Szlachecka). Deze namen weerspiegelen de eeuwige orde in de wereld, met vier niveaus van autoriteit. Er zijn rijk gebeeldhouwde portieken, loggia’s, arcades en unieke sgraffito muurdecoraties met een oppervlakte van 7000 m2. De sgraffito beeldt Romeinse keizers, Poolse koningen, leden van de familie Krasick, jachttaferelen en heiligen van de Rooms-katholieke kerk uit. Sgraffito maak je door op een muur twee of meer gekleurde pleisterlagen van kalkmortel aan te brengen. In de nog zachte pleisterlagen worden lijnen en vlakken weggekrabd zodat een voorstelling ontstaat. Door dieper of minder diep in de verschillende kleurlagen te 'krabben', krijg je lijnen en vlakken in verschillende kleuren. Je moet wel snel werken, want na 24 uur is de kalkmortel te hard om nog te bewerken.