[29-7-2010, Irkutsk]

Foto: stuwmeer (nog niet het Baikalmeer) bij Irkutsk.

Vandaag hebben we een korte rit van 70 km naar Listvyanka. De route van Irkutsk naar Listvyanka loopt dwars door de beboste bergen langs de Angara rivier.

We blijven nu een paar dagen in de buurt van het Baikalmeer. Het Baikalmeer breekt op veel gebieden records: het is met zijn diepte van 1637 meter het diepste meer ter wereld, het is het grootste zoetwaterreservoir ter wereld en bevat een vijfde van al het onbevroren zoetwater. Het meer met de vorm van een banaan is 636 km lang en er komen unieke dier-en plantensoorten voor. De bekendste zijn wel de zoetwaterzeehond, de enige zeehondensoort die in zoet water leeft en de omul, een vis die alleen in het Baikalmeer voorkomt en hier veelvuldig als gerookte vis op het menu staat.

[29-7-2010]

Foto: kerkje in openluchtmuseum.

We stoppen bij het openluchtmuseum Taltsy van houten architectuur. Ze hebben daar veel: van wigwams van berkenschors tot complete kozakkenherenhuizen. De meeste gebouwen zijn dicht, maar degene die open zijn, zijn echt met zorg ingericht. Zo is er een schooltje met ouderwetse lessenaars met inktpotten en achter het klaslokaal zijn de ingerichte kamertjes en keuken van de schooljuffrouw.
In de Baikalregio komen toeristen en dat zien we ook in het openluchtmuseum. Aan grote tafels krijgt een enorme groep toeristen hun lunch geserveerd. Het mottert een beetje, waait en is ongeveer 14 graden, maar er is nu eenmaal alleen ruimte buiten. Terwijl de plastic bekertjes van tafel waaien, eet het gezelschap zich flink door de buitenpicknick heen. Een orkestje van balalaika, accordeon, trommel en mandoline samen met een zanger of zangeres geeft het geheel een authentieke Russische sfeer met liederen als 'Kalinka' en 'Those were the days my friend'. In het museum zien we de houten yurts van de Buryats en graven uit de tijd voor het contact met de Russen: masten van hout met hoog bovenin een overlangs doorgesneden boomstam met de overledene er in en een gevangenis met akelige nekklemmen.

[29-7-2010]

Foto: het strand van Listvyanka.

Ons programma rond het Baikalmeer is achteraf iets te vol gepland. Na een nacht in Irkutsk gaan we door naar Listvyanka dat aan het Baikalmeer ligt. Het wordt omschreven als een populair resort en inderdaad in verhouding tot de 1700 inwoners zijn er veel hotels. Overal zie je dat er bijgebouwd wordt en veel huizen zijn expres groot gebouwd om kamers in de verhuur te kunnen doen. Toch heeft het geheel voor ons iets troosteloos: de straten zijn modderig, een restaurant of terras is nauwelijks te vinden en ook langs het meer is weinig leven. Eerlijkheidshalve moet ik erbij zeggen dat het weer daarbij wel meespeelt: het is hooguit 13 graden, het waait en er valt een lichte regen. Op die manier wordt de fleurigste badplaats nog somber.

We lunchen vanwege het weer vandaag in de auto, de eerste keer dat dat moet. In het hotel ontmoeten we nog twee Nederlanders die ook de tocht naar Mongolië doen. Twee mannen uit Limburg die in vier weken naar Ehrentot rijden en daarna nog met de nagekomen vrouwen een reis door China maken.