[3-7-2010, Tallinn]

Foto: Tallinn is een populaire stad, dus is het druk.

In Tallinn laden we even de bagage uit bij het hotel en gaan dan richting vliegveld voor W.'s vlucht terug naar Nederland. Op het vliegveld is alles keurig geregeld. De informatie piept de rolstoel op en na een paar minuten komt een vriendelijke jongen aan met de rolstoel. Of ik soms wil zitten. Nee, dat is niet echt nodig. Ik leg uit dat de rolstoel voor W. is. De vriendelijke jongen blijft wachten tot het busje voor de deur staat, want zijn taak is om de persoon in de rolstoel te begeleiden. Na de afscheidskoffie splitsen onze wegen echt. W. wordt naar het vliegtuig gereden en wij gaan met z'n vieren terug naar het hotel. Tja, zo hadden we het ons niet voorgesteld. Hij zal blij zijn als hij na de vermoeiende dagen en de terugvlucht weer in zijn eigen huis zit.

Reservering bij grens afgeschaft

In het hotel informeren we naar de reservering voor de grens waar de Rus het over had. De twee receptionisten weten van niets, maar ze zijn erg servicegericht en gaan meteen op internet op zoek voor ons. Als we later op de avond terugkomen is er een derde receptionist bij de balie en die weet exact wat we bedoelen. Jammer voor ons, maar die reserveringsmogelijkheid is een maand geleden afgeschaft. De autoriteiten hebben na vijftien jaar werken met reserveringen vastgesteld dat het een oneerlijke bevoordeling was van mensen met geld die de € 20 reservering konden betalen. Wij zouden graag gezien hebben dat ze er nog iets langer over nagedacht hadden. We gaan vanuit Narva (laatste overnachtingsplaats voor de Russische grens) maar vroeg op pad met voldoende eten en drinken en zien dan wel wat het wordt.

[4-7-2010, Tallinn]

In Tallinn moet er ook wat aan het huishouden gedaan worden. We zijn ruim twee weken op pad, dus er moeten kleren gewassen worden.
Het hotel heeft wel een laundry service, maar die werkt vreemd genoeg alleen van maandag tot vrijdag en we zijn er op zondag. Rik gaat op zoek op internet, maar wordt niet veel wijzer. Hij vindt één adres en gaat (op zaterdagavond) maar even kijken of die wasserette open is. Er is op het adres geen wasserette te vinden. Ik ga even vragen bij de receptie en daar zegt de receptionist die alles wist van de grensreservering, dat het waarschijnlijk wel lukt om de was toch te laten doen. De was in het hotel laten doen is schreeuwend duur, maar ja we hebben toch weer schone kleren nodig. De volgende morgen geven we alle vier de was toch maar bij de balie af, maar de receptionist is te optimistisch geweest: de wasserette is vandaag echt dicht.

Maar opnieuw zijn ze erg aardig en na 20 minuten zoeken (zij kunnen Estse websites lezen, wij niet), hebben ze drie adressen voor ons, waarvan ze er een aanbevelen in een groot winkelcentrum aan de rand van de stad. We stappen met de waszakken in het busje, geven Goedele het winkelcentrum op en gaan daar op zoek. We kunnen ons niet voorstellen dat er in zo'n groot en luxe winkelcentrum een wasserette zit en gaan maar op zoek naar de informatie. Onderweg worden we gestopt door een beveiliger, de informatie zit in een nog gesloten deel van het winkelcentrum. We leggen hem het probleem voor. Hij weet best waar de wasserette zit en zet ons voor de deur van een piepklein stomerij-achtig winkeltje af. De mevrouw daar gaat ook pas over een paar minuten open, maar daarna wil ze best onze was doen en zorgen dat die om vijf uur weer voor ons klaar staat. Ze vraagt ongeveer 20% van de prijs die het hotel ons zou hebben gerekend en alles is weer kraakhelder.

[4-7-2010, Tallinn]

De rest van de dag, na het regelen van de was, hebben we hard nodig om Tallinn te bekijken.
Tallinn is begonnen als handelspost voor de Vikingen. In 1219 was het in Deense handen en de Deense koning Valdemar bouwde er een kasteel waarvan een van de torens er nog steeds staat. Later werd de stad, Reval genaamd, een belangrijke Hanzestad, waarbij vooral de Duitsers veel te zeggen hadden. Uit die tijd (13e - 16e eeuw) stammen nog veel prachtige gebouwen (zoals het gildehuis) en kerken, maar vooral nog (gerestaureerde) delen van de stadswallen en torens. Je waant je echt in een Middeleeuwse vesting. Op al dat moois komen veel toeristen af en de stad is uitermate rijk aan terrasjes, souvenirwinkels en stalletjes waar dames in Middeleeuwse kledij amandelen aan de man brengen. De toeristen komen vaak in groepen, braaf een dame met een opgestoken bordje met een nummer volgend. Zelf hebben ze ook een nummer op. Die komen van de grote cruiseschepen die hier aanleggen en een half dagje Tallinn doen. Het hoogste groepsnummer van vandaag is 23. Ook groep 23 bestaat uit 30-40 personen.
In Tallinn hoor je een scala aan talen. Een kleine conversatie opgetekend in de oude stad: 'Wijje koffie'? 'Nee, das sonde fan de tijd. We gaan wel naar het plaen'. Heel wat beter te verstaan dan de Estlanders. Van hun taal valt echt niets te maken. De taal is verwant aan het Fins en de woorden zijn onbegrijpelijk. Ook na een paar dagen kan je er niets van maken. Duidelijk is dat ze vooral heel veel klinkers nodig hebben. We zijn zelfs door een plaatsje gekomen met drie a's achter elkaar in de naam (de rest van de plaatsnaam ben ik vergeten).

De hele binnenstad van Tallinn staat op de werelderfgoed lijst en dat is volledig terecht. Voor het overige is Estland een modern land en internet is overal beschikbaar. In alle steden komen we parkjes tegen met bordjes van wifi-zones (vrij internet) en ook in de hotels is internet doorgaans gratis beschikbaar.