[23-8-2011]

Foto: Bryggen vanaf de andere kant van de haven.

Steens hotel presenteert een hokje als kamer

Om kwart over vier komen we, na tien dagen bij de Sognefjord, vanuit Flåm weer aan in Bergen bij het busstation. We gingen er blindelings van uit dat we bij het station van vorige keer uit zouden komen. Als we aankomen herkennen we helemaal niets. We zien wel een trein, maar het vorige station was een oud kleine stenen gebouw en we zijn nu in een groot modern gebouw met een immens winkelcentrum. Rik stalt mij op de bank en gaat op onderzoek uit. Het blijkt dat we rakelings naast het oude station zitten in een groot winkelcentrum waar het busstation achter ligt. We zijn dus toch wel ongeveer waar we hoopten.
We lopen weer naar het Steens hotel. Dit keer hebben we een kamertje helemaal boven. Voor de kast is geen ruimte. Naast de deur staat een schot met daarachter vijf kleerhangers. De douche is drie treetjes omhoog, afgesloten door een niet sluitende schuifdeur. Voor de prijs die je betaalt, is het echt een onfatsoenlijk slecht en klein hokje. Onze achtergelaten tas met veel te veel spullen die weer naar huis moeten staat al op de kamer. Geen idee hoe dat ooit weer in de rugzak moet.  

Om kwart over vier komen we, na tien dagen bij de Sognefjord, vanuit Flåm weer aan in Bergen bij het busstation. We gingen er blindelings van uit dat we bij het station van vorige keer uit zouden komen. Als we aankomen herkennen we helemaal niets. We zien wel een trein, maar het vorige station was een oud kleine stenen gebouw en we zijn nu in een groot modern gebouw met een immens winkelcentrum. Rik stalt mij op de bank en gaat op onderzoek uit. Het blijkt dat we rakelings naast het oude station zitten in een groot winkelcentrum waar het busstation achter ligt. We zijn dus toch wel ongeveer waar we hoopten.
We lopen weer naar het Steens hotel. Dit keer hebben we een kamertje helemaal boven. Voor de kast is geen ruimte. Naast de deur staat een schot met daarachter vijf kleerhangers. De douche is drie treetjes omhoog, afgesloten door een niet sluitende schuifdeur. Voor de prijs die je betaalt, is het echt een onfatsoenlijk slecht en klein hokje. Onze achtergelaten tas met veel te veel spullen die weer naar huis moeten staat al op de kamer. Geen idee hoe dat ooit weer in de rugzak moet.  

[23-8-2011]

We lopen een rondje door de oude stad en zien opnieuw leuke oude straatjes. We lopen nog even door het wijkje op het schiereiland bij de haven, waar we vanaf boven een grote kerktoren hebben gezien en een oud wijkje vermoeden. Aan de wijk is niets bijzonders te zien: hotels, winkels en een plompe kerk. Wel komen we een aardige pizzeria tegen die voor hier redelijk geprijsd is. We hebben wel spijt van ons gezamenlijke tiramisutoetje dat niet groot, niet bijzonder en schandalig duur is. Gelukkig heb ik de huiswijn van 75 NOK (€ 10) overgeslagen. Die komt uit een groot en goedkoop kartonnen pak!

[24-8-2011]

Het weer is vandaag zoals het volgens de berichten hoort te zijn in Bergen: zwaarbewolkt en het duurt niet lang of het regent. Soms spet het, soms giet het en soms is het weer even droog. Onderweg naar het centrum nemen we een andere straat en al gauw hebben we geen idee meer waar we zijn. We komen ergens achter de haven uit in heel leuke steegjes en via kromme, steile straatjes met kinderhoofdjes en scheve huisjes komen we uiteindelijk toch bij de haven terecht.

[24-8-2011]

Foto: raam van de Håkonshallen.

We lopen eerst naar de vesting Bergenhus voorbij Bryggen in de baai Vågen waar Bergen aan ligt. De vesting werd in de 13e eeuw gebouwd en was het hof van de Noorse koningen. De twee nog bestaande gebouwen bij het fort zijn de Håkonshallen en de Rosenkrantztårnet.
De Håkonshallen is een grote hal uit de 13e eeuw, bedoeld voor koninklijke ontvangsten. De zaal is voor het eerst gebruikt voor een prinselijk huwelijk in de 13e eeuw. Ook nu nog wordt de hal voor bijzondere gelegenheden gebruikt. Het is het grootste niet-religieuze middeleeuwse bouwwerk van Noorwegen.
De Rosenkrantztårnet is een 16e eeuwse vestingtoren, waarin oudere middeleeuwse bouwwerken opgenomen zijn. De naam heeft niets met een rozenkrans te maken. Hij is vernoemd naar de opdrachtgever, de Noorse gouverneur, Erik Rosenkrantz. In 1944 is de toren ernstig beschadigd geraakt toen een Nederlands schip met 120 ton ammunitie in de baai ontplofte. Behalve de twee gebouwen staan er op het grote terrein nog muren en restanten van andere, soms oudere gebouwen.

[24-8-2011]

Foto: Troldhaugen, de villa van Grieg.

Vanaf de vesting gaan we met de lightrail naar Hop, 8 km buiten Bergen waar het Grieg museum is. Vanaf de halte moeten we nog een klein half uur naar het museumcomplex lopen. Naast het museum met winkel en café, is er nog een concerthal, de villa van Grieg, de componisten hut en de gedenksteen waarachter Edward (1843 – 1907) en Nina Grieg begraven liggen. We gaan eerst naar de film, waarin muziek van Grieg op een knappe manier met beelden van het Noorse landschap is gecombineerd. Naast de algemene opnames van bergen, dalen, watervallen, bossen en mooie uitzichten, zijn er ook opnames van Bergen, Oslo en de Flåmsbana waar we heel veel van herkennen. Om kwart voor een gaan we naar de concerthal voor het lunchconcert. De pianiste, Signe Bakke, is noch een conservatoriumleerling, noch een 72-jarige die een centje bijverdient zoals we veronderstellen, maar een dame van in de vijftig in Noorse klederdracht die in de hal haar eigen CD’s verkoopt en ’s avonds een concert geeft in de Kruiskerk in Bergen. Ze geeft steeds een toelichting op de muziek van Grieg die ze speelt. Ze laat ook een stuk uit 2008 van een Japanse componiste horen dat net zo goed niet gecomponeerd had hoeven worden.

Na het concert lopen we naar de componisten hut. Een prachtige, lichte hut met een werktafel, een ligbank, een piano en een gemakkelijke stoel met uitzicht over het water. Daarna bekijken we de villa waar je wel naar binnen mag, maar niet mag fotograferen. Het is een mooie, grote villa met authentiek meubilair en de Steinway vleugel waarop Grieg heeft gespeeld. Verder zijn er veel foto’s, schilderijen en andere dingen uit Griegs leven. Na de villa en het grafmonument gaan we terug naar het museum. Alle informatie in het museum geeft je wel een goed beeld van het opkomende Noorse identiteitsgevoel ten tijde van de onafhankelijkheid in 1905. Zowel in de literatuur als in de muziek is er een zoeken naar een nationale identiteit. Ook Ole Bull, een vriend van de ouders van Grieg en iemand die erg veel voor de ontwikkeling van de Noorse cultuur heeft betekend en schrijvers (Ibsen, Bjørnson) en componisten (Grieg, Nordraak) een podium bood, komt ruim aan bod.

[24-8-2011]

Foto: Bryggen in de regen.

We zijn pas laat weer terug in de stad, te laat om nog naar het natuurhistorisch museum te gaan. We gaan eerst even langs huis, zodat we vanaf ons netbookje in kunnen checken voor de vlucht van morgen. Daarna lopen we nog een rondje door de stad. Ik neus in een boekwinkel nog even in een plantenboekje en dan is het tijd om bij het Indiase restaurant te gaan eten. Thuis wacht ons de zware opdracht om alles uit de extra tas weer in de rugzakken te pakken. Lukt wonder boven wonder ook nog.

[25-8-2011]

Foto: houten huisjes in de binnenstad van Bergen.

Vandaag om zes uur op, douchen en de laatste spullen inpakken en dan door naar het ontbijt. Om half acht vertrekken we richting station, voor de fly-bus die ons om tegen half negen op de luchthaven aflevert. We geven de ingepakte rugzakken af, gaan zelf door de security check en om tien uur stappen we in voor de vlucht naar Oslo. In Oslo vliegen we pas weer om tien voor half vijf, dus we hebben alle tijd. Om even over zessen landen we op Schiphol waar we nog ongeveer een kwartier uitrijden. In Ede regent het heel hard, zodat we maar even in de fietsenstalling wachten tot het wat droger wordt. We fietsen dapper met de zware rugzak de bult op.