[omgeving Kandangan, 9-9-1992]

De koeien lijken hier genoeg te eten te hebben.

[9-9-1992]

Vanaf dit marktplaatsje gaan er dragers mee. Vanaf deze plek gaan we echt lopen.

[9-9-1992]

We lopen vandaag door secundair woud. Veel bomen, bamboe, grote bladplanten. Af en toe zijn er hellingen waar de bomen gekapt zijn voor rijst plantages.

[9-9-1992]

We lopen over een goed geëffend, redelijk druk paadje (linksonder op de foto). We komen nog veel mensen tegen uit de naburige dorpen die met hun spullen op weg zijn naar de markt.

[9-9-1992]

Hier de dragers op een goede, zij het wat scheve, brug. Later zullen we een 'brug' tegenkomen die bestaat uit een loutere boomstam (glad bovendien).

[9-9-1992]

Hier passeren we een gekapt stuk. Het pad is hier nog open gehouden, maar later komen we op stukken waar grotere bomen hebben gestaan en waar je nu je weg tussen de liggende stammen moet zoeken.

Uit het standpunt van waaruit de foto is genomen, kun je opmaken dat het geen vlak pad is.

[9-9-1992]

Op de foto kun je goed zien dat het hier klimmen en dalen is. Het pad is duidelijk te onderscheiden en ook zie je twee hellingen die recent zijn gekapt.

[9-9-1992]

Ondanks de kapwerkzaamheden is dit pad keurig bruikbaar gebleven.

[9-9-1992]

Geen idee meer waarom onze gids het een goed idee vond om de wandelende tak zo beter uit te laten komen.

[9-9-1992]

De gemeenschap waar we overnachten (dorp is een te groot woord) heeft een groot gemeenschapshuis waarin 11 families wonen. De meeste families hebben een eigen kamertje, maar niet allemaal.
Wij eten en slapen in de gemeenschappelijke ruimte onder grote belangstelling van de bewoners.

Naast ons huis is nog een plek met een paar huizen en een landje met katoen, koffie, mango's, sinaasappels en kaneel.

Het slapen is erg onrustig; er wordt nogal gerocheld en de varkens, die je kunt zien scharrelen via de kieren van de planken vloer, schreeuwen.

[10-9-1992]

Na een onrustige nacht gaan we vroeg op pad door een stuk primair oerwoud. Overal geluiden van vogels en cicaden, veel grote en ook bloeiende bomen, schitterende bloemen, rupsen, kevers.
De tocht is behoorlijk pittig. Klauteren over rotsen en gladde boomstammen en takken. Een ravijn(tje) oversteken over een met mos bedekte boom is eng.

[10-9-1992]

Bij het dorp waar we lunchen, liggen de kokosnoten al klaar.

[10-9-1992]

We zijn voor de kinderen een echte attractie.

[10-9-1992]

Het dorp waar we lunchen, ligt fraai en is zelf goed onderhouden. Een overdekte plek om te zitten (lunchen), huizen met een veranda, een afrastering met een hekje, bankjes, etc.

[11-9-1992]

Na de lunch gaan we verder en wordt de wandeling weer eenvoudiger. Bij het dorp waar we overnachten is een rivier om je te wassen en er is een dieper gedeelte waar je kunt zwemmen.
Na een rustiger nacht dan gisteren lopen we via twee hangbruggen naar de Amandit rivier.

[Amandit rivier, 11-9-1992]

We gaan met een bamboevlot terug richting Kandangan. De vlotten zijn zo'n 15 meter lang en gemaakt van ca. 20 bamboestammen (8 cm dik en 7 jaar oud).
In het midden is een bankje, maar dat zit bij een 6 uur durende tocht ook niet echt comfortabel. Alle stammen zijn met slierten bamboe aan elkaar vastgemaakt en ook de bagage wordt met bamboe vastgezet.

[11-9-1992]

De tocht is schitterend; overal mooi uitzicht en tijd genoeg om te genieten, ook van de stroomversnellingen.

[11-9-1992]

Tijdens de lunch breekt een enorme regenbui los, die wel een uur, anderhalf uur op volle sterkte aanhoudt. De afwassers doen de afwas onder de straal die van ons dekzeil afkomt.

Als de regen bijna over is, gaan we verder. De rivier is gelijk bruin. Er volgen nog een paar grotere stroomversnellingen zodat we tot ons middel doorweekt raken.
's Avonds in Kandangan proberen we onze kleren, poncho's, handdoeken en beschermende vuilniszakken droog te krijgen, maar dat lukt niet erg.

De foto is nog van vóór de bui. De camera tevoorschijn halen tijdens de bui was niet aan te raden.