[14-12-2009]

Foto: groot beeld van de aapgod Hanuman langs de snelweg NH-11 van Agra naar Jaipur.

Vandaag rijden we grotendeels over een keurige vierbaansweg met gescheiden rijstroken met een middenberm. Tot onze verbijstering zien we opeens een bus ons als een spookrijder tegemoet komen. Wij zijn de enigen die daarover verbaasd zijn. Niet alleen de bus rijdt tegen het verkeer in, iedereen in een auto, op een brommer of met een brede ossenwagen die het handiger vindt om op de verkeerde weghelft te rijden doet dat. Samen met de loslopende koeien, de kamelenkarren, de zelfgebouwde vrachtwagens is het een afwisselend geheel van verkeersdeelnemers, maar niet echt veilig.

Rajasthan

Onderweg zien we eerst nog veel velden met geel bloeiende mosterd en graan en soms aardappels. Later dichter bij Jaipur merken we dat Rajasthan bij de woestijn hoort. De begroeiing is schraal en bijna nergens is bouwland. Verder zien we veel marmerwerkplaatsen waar ze beelden, koepeltjes, pilaren en noem maar op van marmer maken. Jaipur komen we binnen via de oude keizerlijke route. Aan weerszijden van de weg zijn nog stukken van de muur met balkons te zien waar het volk stond om de keizer toe te juichen en om bloemen te strooien. Het verkeer in Jaipur is een grote chaotische kluwen van soms even bewegende voertuigen en het duurt drie kwartier voordat we door de stad bij ons hotel zijn.

Ontvangst in hotel

Ons hotel is weer een soort paleis. Onze kamer bestaat uit een hal met zitje en bureau en de eigenlijke kamer met een bed op pootjes met spijlen aan de achterkant, die het zicht op de TV vanuit het bed benemen. De ontvangst is weer overweldigend. Eerst worden we door de lokale agent van Travel Inn ontvangen die ons het programma uiteenzet. Daarna wacht de gastheer van het hotel ons op. De man heeft te lang grijs haar, een kromme rug en een slecht zittend krijtstreeppak aan en is zonder meer geschikt voor een museum. Hij legt ons alles over het hotel uit, serveert een heerlijk kopje soep en brengt ons daarna naar onze kamer. De bagage wordt door twee jongere jongens achter ons aan gedragen. Als we net op de kamer zijn, gaat de telefoon: de man van Travel Inn om te vragen of we wel tevreden zijn met de kamer…

Vermaak

In een winkeltje in de buurt kopen we nog flessen water. Het is een ontzettend leuk winkeltje waar ze echt van alles verkopen, zelfs instant uttapams^*. De chips die ze er verkopen vinden we minder, ze smaken ontzettend naar petroleum.
‘s Avonds eten we in het rooftop restaurant waar muziek en dans is. Er zijn drie muzikanten en twee danseressen, één voor de sier die vooral kauwgom kauwt en een tweede die met vijf aardewerken potten op haar hoofd kan dansen. Na de muziek is er aan de andere kant van de zaal poppenkast. Ze willen graag dat je komt kijken, wat toch en beetje lastig is als net het eten op tafel staat.

^* Noot: een uttapam is een soort Indiase pizza of stevige pannekoek.