[14-5-2017]

Foto: een van de vele verlaten huizen in Zlatolist.

Na het vertrek uit Melnik neemt Vladimir ons mee naar Zlatolist, een authentiek dorpje dat vlakbij Melnik ligt, maar door de bergen ertussen moeilijk en via onverharde weg bereikbaar is. Daar ben je echt op het platteland (raar woord in de bergen). De huizen zijn nog in traditionele stijl met beneden een grote ruimte voor het maken en opslaan van de wijn en eventueel vee, terwijl boven twee of drie kamers zijn met daartussen een grote open ruimte, zodat je in de hete zomer altijd overdekt buiten kan zitten.

Het dorp is deels bewoond, maar grotendeels verlaten omdat de jonge mensen naar de stad trekken. Veel onbewoonde huizen veranderen langzaam in ruïnes en de enige bewoner die we ontmoeten is een man die ‘s morgens om 10 uur al aardig dronken lijkt.

[15-5-2017]

Foto: Mariabeeld met poppen in klooster van Zlatolist.

Zlatolist heeft ook een klooster met een klein houten kerkje met geborduurde kussentjes op de stoelen en in de hoek bij de kaarsen en andere offergaven pluchen dieren en poppen. Op het grasveldje van het klooster staat een gezellige verzameling beeldjes van engeltjes, ooievaars, olifantjes en ander prullaria.

[15-5-2017]

Foto: kruisbekken bij Popovi Livadi.

Door het Pirin gebergte rijden we tot aan de Lovali pas en gaan dan het Rhodopen gebergte in. Bovenop de pas zien we prachtig bovenop een boomtop zittend een kruisbek. De kruisbek is voor vogelaars misschien niet heel bijzonder, maar ik heb hem al heel lang op mijn verlanglijstje staan. En kijk, onze onvolprezen Vladimir vindt hem. Even later stoppen we bij een onbenullig plasje en daar krijgen we de hoofdprijs: twee kruisbekmannen komen bij de plas water te drinken.

[15-5-2017]

Foto: koffie-automaat in Gotse Delchev.

Op heel veel plekken in Bulgarije zie je op straat zomaar koffie-automaten staan, waar je voor een klein bedrag koffie naar keuze kunt krijgen. Opvallend is dat de automaten werken, schoon zijn en niet vernield worden. Waarom kan dat in Bulgarije wel?

[15-5-2017]

Foto: straatje in Leshten.

Via het dorpje Leshten rijden we naar Kovachevitsa, onze overnachtingsplaats. In Leshten staan nog veel oorspronkelijke stenen en houten huizen in straatjes die tegen de helling oplopen.

[15-5-2017]

Foto: tafel in het kerkje van Leshten.

In Leshten begint het te regegen en we gaan het kerkje in (zouden we zonder regen ook wel gedaan hebben). Op een tafel in de kerk liggen twee overhemden, een pakje sigaretten en een witte onderbroek. Zouden dit cadeaus zijn voor de plaatselijke priester? Zo ja, dan zijn de inwoners van Leshten goed op de hoogte van de maten van de man.

[15 en 16-5-2017]

Foto: straatje in Kovachevitsa.

Kovachevitsa is een dorpje gesticht in de 17e eeuw door vluchtelingen die de Ottomanen probeerden te ontvluchten. De geïsoleerde ligging en de aanwezigheid van zuiver water maakten de plek zeer geschikt en de Ottomanen hebben zich nooit met het dorp ingelaten, waardoor in het dorpje de Bulgaarse traditie bewaard is gebleven. Het is een bijzondere plaats. Het dorpje zit tegen de berg geplakt, alle straatjes zijn daardoor uitermate steil en bochtig en gemaakt van grote ongelijkvormige stenen. De onderste etage van de huizen is vrijwel altijd van steen, terwijl de bovenetage vrijwel altijd van hout gemaakt is, ook weer met een open gedeelte om buiten te zitten. Veel huizen worden gerenoveerd, sommige worden herbouwd en andere staan te verkrotten. Vladimir vertelt dat veel van de grote huizen in bezit zijn van de maffia die de huizen maar zelden bewoont. Op een erfje zien we hoe ze van dikke houten fabriekspalen onregelmatige stukken afschaven, zodat de palen handgemaakt lijken. Handmatig gerenoveerde huizen leveren subsidie op, vandaar dat de fabriekspalen even bijgewerkt moeten worden.

[16-5-2017]

Na een rondje Kovachevitsa staat het Pirin Nationaal Park gepland. Het park bestrijkt het grootste gedeelte van het Pirin gebergte – genoemd naar de Slavische god Perun, god van de donder en de bliksem – in het zuidwesten van Bulgarije en is 403.56 km² groot. De hoogste berg is de Vihren die met zijn 2.915 m net 11 m lager is dan Musala in het Rila gebergte. Desondanks is het Pirin gebergte met zijn meer dan 80 toppen boven de 2.500 m, het hoogste gebergte van het land. De bergen bestaan voornamelijk uit marmer en graniet. De flora en fauna zijn rijk en divers en in het park leven nog beren, wolven en lynxen. De dichte bossen bestaan vooral uit veel verschillende soorten naaldbomen met daarnaast nog wat loofbomen (voornamelijk beuk). In 1983 is het park opgenomen op de Werelderfgoedlijst.

[16-5-2017]

We rijden met de auto diep het Pirin park in tot zo’n 1.000 m onder de top van de Vihren berg om daar te wandelen. Op de hellingen zien we grazende gemzen tussen grote plekken met sneeuw. Vanaf boven wandelen we terug naar beneden. Een heerlijke wandeling met voorjaarsbloemen als anemonen, helmbloemen, sleutelbloemen, krokussen, blauwe druifjes en bloeiende peperboompjes. Voor de orchideeën zijn we nog te vroeg.

[16-5-2017]

Vladimir haalt ons met de auto steeds in en wacht ons op een volgende plek weer op. Bij de eerste stop laat hij me door de scope (heel sterke verrekijker op statief) kijken. Opnieuw een verrassing voor me: de notenkraker. Voor echte vogelaars waarschijnlijk niet bijzonder, omdat ze hier als algemene vogel worden beschouwd, maar ik heb ze altijd als ze ergens te zien waren gemist en ze staan hoog op mijn verlanglijstje. Dat heb ik Vladimir verteld en nu heeft hij een exemplaar in perfect licht voor de scope gezet.

[16-5-2017]

Foto: paard en wagen in de straat van ons hotel. Het paard 'woont' daar. Niet echt het beeld van een wintersportplaats.

We logeren vandaag in Bansko en als we om kwart voor zes aankomen, gaan we nog snel even de stad in. Bansko is vooral een wintersportplaats en nu erg rustig.

[16-5-2017]

Foto: volsmuziek en -dansen op de binnenplaats van ons hotel in Bansko.

Als we na het eten op de kamer zijn, klopt Vladimir nog even bij ons aan. In het hotel is een eindexamenfeestje en op de binnenplaats danst nu een groepje mensen in een grote cirkel op Bulgaarse volksmuziek. De muziek komt van een orkestje bestaande uit een klarinet, een soort mandoline, een accordeon en twee slaginstrumenten. Grappig om te zien dat in ieder geval onder een deel van de jeugd de echte Bulgaarse volksmuziek nog in trek is.